Met het stijgen van het honkbal niveau, ontstond een behoefte aan meer trainingsmogelijkheden. Een werpmachine kan de slagprestaties verhogen. Maar de financiën voor zo’n duur apparaat ontbrak. Dus in begin jaren 1960 waren een paar enthousiaste honkballers bereid hun zaterdag morgens op te offeren om, naar een verkregen ontwerp, het zelf te bouwen. Een vader van 2 honkballeden stelde een werkplaats beschikbaar van de Warmte Unie, de eerste sponsoring van de honkbalafdeling. Alzo geschiede dat met een oude wasmachine-motor, een spiraalveer uit onderstel van een auto, zelf ontworpen vertragingsmechanisme en samen geraapte materialen en veel kennis van de deelnemers de werpmachine, met een slinger arm gestalte kreeg. Het koste toch wel enige hoofdbrekens om met het metalen werphandje de bal op juiste snelheid en hoogte over de thuisplaat te werpen. Dit soort acties had 2 kanten: 1 een eindproduct samenstellen en 2 het vergroot de saamhorigheid binnen een club.
Wat later ook bleek toen van een bouwkeet een klubhuis /kantine gebouwd moest worden. De werpmachine heeft dienst gedaan tot dat in…? een nieuwe professionele machine, met twee rond draaiende banden werd aangeschaft. De oude werpmachine heeft het als relikwie niet overleefd en is als oud ijzer afgevoerd.
